donderdag 8 oktober 2009

Klaar voor de terugreis! & Foto's

Hoi allemaal,

De laatste dagen zitten erop! We hebben nog heerlijk kunnen genieten! Gisteren zijn we terug gereden naar Ubud. Onze tassen zijn inmiddels gepakt en Rem is zich nog even lekker aan het laten masseren. We hopen dat we alles meekrijgen. Papa Theo, huur maar alvast een aanhanger, haha. Nee hoor, zo erg is het niet, maar de schilderijen van ons zijn best groot en dus zwaar. Komt helemaal goed! We vertrekken zometeen om 11 uur naar het vliegveld en vliegen om 14:00 uur. In Kuala Lumpur moeten we 6 uur wachten. Klaartje en Patrick hebben een vlucht later naar Kuala Lumpur en we hebben dezelfde vlucht terug naar Nederland. Ook hebben we stoelen naast die van hun kunnen regelen (gisteren electronisch ingecheckt), dus dat is wel zo gezellig. Hieronder nog wat foto's (o.a. van het lekke band verhaal :-)
Iedereen bedankt voor het 'meereizen' en tot volgend jaar!

Greetings, Remco & Helma


Douchen onder de sterren!


Omgeving Amed.


Band verwisselen.


Reserveband tevens lek.


locals welke de band hebben laten plakken met kitt.

maandag 5 oktober 2009

Bukit, Ubud & Amed (again)

Hoi hoi,

Hier zijn we dan weer. In Sanur zijn we 1 nacht gebleven. De volgende ochtend heeft Rem zich nog even laten (ver)knippen door een Indonesische kapster. Mijn god, hij heeft zichzelf gered door zelf het scheerapparaat te pakken, anders had ie nu met een haargrens tot aan zijn kruin rondgelopen, dus Lisa je weet wat je te doen staat als we weer terug zijn, haha. Na de knipbeurt zijn we naar het schiereiland Bukit gereden. Dit is het zuidelijkste puntje van Bali. Hier wilden we blijven tot aan het eind van de vakantie om lekker uit te rusten en te niksen. We hadden een klein, maar leuk hotelletje gevonden. Jullie lezen het goed:hadden. De kamer had nummer 13, misschien was dat het, want Rem houdt niet van nummers 13.... van wie heeft hij dit papa Theo?? :-) Maar goed, in de kamer stonden alleen 2 bedden, dus geen wasbak en de douchekop moest je zelf vasthouden. Dit was nog niet zo'n ramp, maar daarna gingen we lunchen. We zijn allebei geen zeikerds wat eten betreft, maar dit was niet te bikken. We hadden van te voren gezegd dat we af zouden rekenen nadat we geld hadden gepind. Komt er ineens een vrouw naar ons toegelopen die snauwde dat we nu moesten betalen. Wij rustig uitgelegd dat we overlegd hadden met de jongen waarbij we ingecheckht hadden dat we het later mochten betalen. Ook dat was niet goed en ze liep zo weg! Echt onbeschoft. De sfeer die er hing, was gewoon niet prettig, dus hebben we besloten om daar weg te gaan. We hebben het eten afgerekend en de helft van de kamer en we zijn zo weggereden. Omdat het al tegen het einde van de middag was, moesten we het laatste stukje in het donker rijden, maar ook dit kan Rem! Ik met mijn nachtblindheid had zeker weten iemand of een hond aangereden, maar Rem heeft ons veilig in Ubud gebracht. Hier zijn we naar het hotel gegaan waar we ook al eerder zijn verbleven. Heerlijk! Vriendelijke mensen, lekker eten en een schone kamer! De volgende dag zijn we vertrokken naar Amed. Ook hier zijn we in ons resort gaan zitten waar we al eerder hadden gezeten. We hebben een nog grotere kamer met een nog grotere inloop buitendouche en een bubbelbad! Hier kunnen we echt relaxen en wat een rust hier, een perfecte afsluiting van de vakantie!

Vandaag wilden we een boottochtje maken naar het eiland Gili Selang. Hier schijn je mooi te kunnen snorkelen. Vanochtendvroeg dus vertrokken in een uitgeholde boomstam op weg naar Gili. Maar wat bleek? Gili is 6 uur varen en we gingen gewoon naar een andere baai toe om te snorkelen. Beetje miscommunicatie dus, maar ach wat geeft het? Het koraal en het rif met allerlei vissen was prachtig om te zien! Na het boottochtje waren we op tijd weer terug in het hotel en aangezien we nog moesten pinnen en de eerst grote stad een half uurtje rijden is, zijn we meteen vertrokken. We reden langs zee op een steile en hobbelige weg en het duurde maar en het duurde maar. Na een half uur nog steeds geen grotere plaats om te pinnen en na 3 kwartier ook niet en na een uur nog niet. Nu weten we inmiddels dat Indonesiers niet zo goed zijn in het schatten van tijd, want als ze zeggen een half uur, dan is het gerust 1 uur en als ze zeggen dat iets nog 500 meter is, dan kan het ook 100 meter zijn, dus wat dat betreft..... Maar goed, op een gegeven moment komt ons een vrachtauto tegemoet en die man die stapt uit, dus wij er langs. Begint ie ineens te schreeuwen en te wijzen naar ons. Rem zegt tegen mij:wat zit die man toch ineens te schreeuwen? Ik kan er toch makkelijk langs? Dus ik zeg nog: Ja, volgens mij dacht hij dat je zijn auto zou raken. Verder geen acht opgeslagen en we rijden verder. Totdat er weer mensen langs de kant iets naar ons roepen. We zijn gestopt en Rem loopt om de auto heen en jawel hoor: een lekke band! Het reservewiel lang achterin, dus die erop gezet (iedereen hielp en alle kinderen staan er met hun neus bovenop), maar ook deze band was zacht. Toch maar voorzichtig doorgereden. Toen kwamen we bij een man die brommers repareerde. Daar zijn we gestopt om de band op te laten pompen. Bleek dat het ventiel kapot was, dus toch maar weer die andere band erop gezet. Deze band opgepompt, maar hier bleken 2 gaten in te zitten. De man bood aan om iemand de band mee te laten nemen om 'm te maken en na een half uur zou ie 'm weer terugbrengen. We moesten dus alleen maar wachten. Zo gezegd, zo gedaan. Maar wat doe je in tussentijd? We hadden geen drinken, eten of telefoon bij ons, maar.... wel mijn pocketroman! Ik ben dus maar wat gaan lezen. Waar zou je toch zijn zonder zoetsappig leesboekje? De man kwam sneller terug dan gedacht (shit, het boek begon net spannend te worden). De band er weer opgezet en gevraagd hoe lang het nog duurde voor een grotere plaats. Dat was dus nog 25 kilometer.... Na bijna een haf uur kwamen we dan eindelijk aan in Amlapura. We hebben eerst gepind en daarna getankt (De E van EMPTY wat ondertussen al in beeld). Rem vond het een goed idee om de banden op te laten pompen. Toen de 'lekke' band aan de beurt was, schoot er een prop uit (die had die man er dus gewoon ingeduwd en met wat zwarte kauwgom (want daar leek het op) vastgeplakt. Weeeeerrrr de band eraf en Rem mee met die jongen met band op een brommer om de band te laten maken. En jawel hoor.... Mijn pocketroman kwam weer te voorschijn! Na 20 minuten waren ze alweer terug met gemaakte band, dus onze rit kon weer worden voortgezet. Na een klein half uurtje rijden kwamen we weer terug in Amed en daar zijn we op een ligstoel bij het zwembad geploft! Alles is toch nog goedgekomen (net zoals in mijn boekje!). We blijven hier dus tot en met woensdag. Dan rijden we terug naar Ubud. Hier blijven we de laatste nacht en dan donderdag vliegen we terug naar huis. Nog even een paar dagen genieten!

Liefs van ons en tot gauw! Xx

P.S. Helaas lukt het niet om foto's van dit spannende verhaal te plaatsen, dus dat proberen we de volgende keer weer.

vrijdag 2 oktober 2009

Lovina en Bali Barat National Park

Hoi,

Het vorige bericht eindigde met dat we nog even bij het zwembad zouden relaxen. Toen ik dat schreef lag Rem al lang en breed in de zon en jawel, jullie raden het al: Rem is giga verbrand. Een rode kreeft is er niks bij. Rond de middag na de lunch zijn we dus langs de kust naar Lovina gereden. Onderweg hebben we de Git Git waterfall bezocht. Deze waterval is de hoogste van Bali met 40 meter. Daarna zijn we doorgereden naar Lovina. Dolfijnen hebben we niet gespot. We hadden anders om 5 uur om moeten staan en van 6 tot 8 op een boot voor de kust moeten varen samen met 50 andere boten. Hier hadden we geen zin in. Dus na het ontbijt zijn we rustig richting het Bali Barat National Park gereden. We wisten dat Klaartje en Patrick hier zouden zitten. Het was erg gezellig ze weer te zien! Nadat we ons geinstalleerd hadden in ond primitieve hutje op palen (er stond alleen een bed in), hebben we s' middags gesnorkeld. Je kon vanaf hun hutje zo het water in en 10 meter verder was het koraal met prachtige vissen al te zien! Daar lag ook een boot en we zijn hier naar toe gezwommen en mochten aan boord komen om koffie en thee te drinken. Ook zijn we achter en voor van de boot gesprongen! Stoer he? Na het zwemmen hebben we buiten gedouchd (Lees: hokje met grote rode mieren en schelpen) en zijn we gaan eten in een toren. Vanaf hier had je een prachtig uitzicht over het park. We hebben bijna alle cocktails van de kaart geprobeerd, errruggg lekker! Daarna zijn we met een safariwagen teruggebracht naar ons hutje. 'S nachts werden we ineens wakker van 2 apen die ruzie hadden naast onze hut. Ook kropen er muizen onder de hut door. Een gezellige beestenbende dus! Vanochtend zijn we na het ontbijt vertrokken naar Sanur. Onderweg hebben we de tempel Tanah Lot bezocht. Dit is een tempel in zee. Hier in Sanur blijven we waarschijnlijk 1 nacht. De laatste dagen gaan we echt lekker niksen. We hebben trouwens niks gemerkt van de aarbeving op Sumatra. Wel regende het vandaag de hele dag voor de eerste keer. Wij gaan zometeen even wat eten. Till next time!

Dikke kus, (Rooie)Remco & Helma.

Git Git waterval

Boot waar we vanaf gesprongen zijn
Ons hutje
Safari wagen

woensdag 30 september 2009

Amed

Hallo allemaal,

Hier zijn we weer! Dit keer vanuit Amed. Gisteren zijn we vertrokken met onze huurauto uit Ubud. Het rijden gaat goed! Rem is ondertussen wel wat gewend.... Het enige lastige is dat hier niet zoveel borden staan, waarop de plaatsen worden aangegeven. Maar we zijn erachter dat als een plaats toevallig wel op een bord staat en op het volgende bord niet, dan moeten we gewoon rechtdoor, haha. Gisteren dus een prachtige route gereden door vulkaanlandschap en rijstvelden. Onderweg hebben we Goa Lawah bezocht. Dit is een tempel in een grot met honderden vleermuizen. S' middags hebben we gelunchd in Candidasa. Het restaurantje zat bij een hotel aan de zee! Daarna zijn we doorgereden naar het waterpaleis in Tirtangangga. Op dit terrein wonen nog nakomelingen van de koninklijke familie. Er staan veel beelden in de vijvers. Hier wilden we een verfrissende duik nemen, maar het 'zwembad' stelde niet veel voor, dus zijn we doorgereden naar Amed, een rustig dorpje aan zee. We zitten in een prachtig resort (het is laagseizoen, dus het is betaalbaar, beter!) aan zee dus en met de vulkaan op de achtergrond. We hebben een kamer met een soort inloopdouche. We gaan nu een paar uurtjes lekker luieren bij het zwembad en dan rijden we vanmiddag richting Lovina. Dit is een prachtige route langs de noordkust van Bali. In Lovina hopen we dolfijnen te spotten. Tot de volgende keer!
Liefs, Remco & Helma.
Goa Lawah, vleermuizengrot
Het waterpaleis in Tirtangangga

Ons verblijf in Amed. Zwembad met de zee op de achtergrond

maandag 28 september 2009

Bali/Ubud

Selamat Datang di Bali oftewel: Welkom op Bali!

Gisteren zijn we dus vertrokken uit Java. Het bleek maar een uur vliegen te zijn en we hebben geen tussenlanding gemaakt. Businessclass was goed te doen! Hier aangekomen was het nog een uur later, dus het tijdsverschil is nu 6 uur. Op Bali aangekomen zijn we met Patrick en Klaartje meegereden. Er stond weer een chauffeur voor ze klaar. Na afscheid genomen te hebben, zijn wij naar een ander hotel gegaan. We zitten nu in Ubud. Vandaag hebben we een tour rondom Ubud gedaan. Een man van het hotel heeft ons de hele dag rondgereden. We zouden om 9 uur 's ochtends vertrekken, maar Rem was vergeten z'n telefoon (is onze wekker) een uur te verzetten, dus we waren een beetje aan de late kant. Maar ach, wat maakt het uit, het is tenslotte vakantie, dus we zijn wat later vertrokken. Omdat Ubud een kunstenaarsdorp is hebben we eerst een paar kleine dorpjes rondom Ubud bezocht. Ieder dorp heeft zijn eigen specialiteit, zoals houtsnijwerk, schilderen of beeldhouwen. Er worden dus prachtige dingen gemaakt! We hebben een mooie boeddha op doek gekocht! Daarna zijn we doorgereden naar Goa Gajah, ook wel elephant cave tempel genaamd en de Tirta Empul, ook wel Water Spring Tempel genaamd. Beide tempels hebben 2 baden. 1 voor mannen en 1 voor vrouwen. Men gelooft dat het water een geneeskrachtige en reinigende werking heeft. Na deze bezoeken zijn we gaan lunchen in Kintamari. Hier hadden we een prachtig uitzicht op de vulkaan en het meer Batur. na de lunch hebben we een traditionale koffiemakerij bezocht. Hier hebben we uiteraard ook de koffie geproefd. Echt lekker! Als afsluiting van deze dag zijn we naar de Monkey Forest gegaan. De naam zegt het al, het is eigenlijk een soort apenheul. De apen lopen hier dus vrij rond. Vanuit hier zijn we lopend door het centrum van Ubud naar ons hotel gewandeld. Vanaf morgen gaan we een auto huren. Het autorijden is hier goed te doen. Waarschijnlijk gaan we richting Candidasa aan de kust.Tot de volgende keer!

Greetings, Remco & Helma.

P.S. Joeky, Henri en Martijn, alvast van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag!

Ons hotel in Ubud


Goa Gajah

Gelunchd met prachtig uitzicht op de vulkaan


Monkey Forest


Gekocht schilderij

zaterdag 26 september 2009

Yogyakarta

Hoi allemaal,

Vanuit Wonosobo (waar we brak wakker werden, omdat we een hotel hadden met als binnenplaats een garage waar dus autoalarmen afgingen e.d!) zijn we ' s ochtends vroeg vertrokken naar het Dieng Plateau. De rit hier naar toe was echt heel mooi! Het plateau hadden we ons iets groter voorgesteld. Toch was dit de moeite waard om gezien te hebben. Deze hoogvlakte wordt gevormd door de bodem van een krater van een ingestorte en uitgedoofde vulkaan. De natuur is er een beetje spookachtig. Dieng betekent dan ook 'woonplaats van de goden'. Op het plateau staan oude tempelds. Na het plateau zijn we doorgereden naar Kawah Sikidang. Dit is een kratermeer met kolkende en kokendhete moddermassa en opstijgende zwaveldampen. Dit was erg gaaf om te zien, je moest af en toe wel je neus dicht houden.... Daarna zijn we naar Telaga Warna (het meer der kleuren) gegaan. Hier hebben we een korte wandeling gemaakt. Afhankelijk van het licht neemt het zwavelhoudende water de kleuren geel, lichtblauw, turkoois of donkerblauw aan. Op de foto kun je zien dat dit bij ons turkoois is. Omdat het droogseizoen is stond er niet heel veel water in het meer. Daarna zijn we doorgereden naar Magelang. Vanuit hier konden we lopend naar de Borubudur. Dit is het grootste boeddhistische heiligdom ter wereld. Hier zijn we de volgende ochtend om 6 uur naar toe gegaan. Dan is het nog redelijk rustig. Het was erg indrukwekkend! De tempel bestaat uit verschillende lagen. Deze lagen moet je met de wijzers van de klok meelopen. Ook staan er veel tekeningen in de stenen gegrafeerd. Onze gids heeft hier een paar mooie verhalen bijverteld. De Borobudur heeft de vorm van een boeddhistische mandala. Dit is de symbolische weergave van de kosmos. Ook de natuur en het uitzicht zijn prachtig! na dit bezoek zijn we doorgereden naar Yogyakarta. We hebben eerst een vliegticket naar Bali geboekt. Dezelfde vlucht als Patrick en Klaartje. We vetrekken over 3 uur. We zitten trouwens businessclass en dat voor een paar tientjes. We maken nog wel en tussenlansding in Surabaya. We zitten in een heerlijk klein questhouse met lekker eten, schone kamer en een mooi zwembad en uiteraard niet te vergeten: gratis internet! Nou, we nemen nog een duikje en ons volgende berichtje is dus vanaf Bali.
Liefs, Remco & Helma.
Dieng Plateau

Telaga Warne (het meer met kleuren)

Borobudur

Op de Borobudur

Prachtige boeddha's op de Borobudur

donderdag 24 september 2009

Wonosobo

Hallo allemaal,

Inmiddels zitten we in Wonosobo. Gisteren hebben we een relaxt dagje bij het zwembad gehad. In de middag hebben we allemaal een massage genomen. My God!! Wat een pijn! Althans bij mij. Rem had nergens last van, ze wilde Rem overal masseren. Als ik schrijf overal, dan bedoel ik ook OVERAL :-) Rem heeft nu wel een stijve nek, beetje raar, haha. Patrick heeft zich op de Indonesische manier laten masseren nl met een munt. Hierdoor laat het bindweefsel los en dit zou goed zijn voor zijn rugpijn. Hij zag me eruit! Het leek wel of hij met een stuk bamboe was geslagen! Hij beweert dat hij nu wel minder pijn heeft... Vanochtend zijn we vroeg vertrokken. Eerst hebben we bijna 4 uur gevaren. We kwamen langs verschillende kleine dorpjes en mangrovebossen. De tocht was heel mooi! Onze chauffeur stond ons op te wachten in het dorpje waar we aankwamen. Toen we hier aan wilden meren, hadden we bijna een aanvaring met een joekel van een boot! Toen de locals begonnen te schreeuwen, zagen we het al fout gaan, maar het ging allemaal maar net goed. Daarna moesten we nog 5 uur rijden naar Wonosobo. Onderweg hebben we lekker gegeten in een tentje waar je op kussens (dun matje) aan een laag tafeltje zit. We hebben net wat gegeten en gaan zometeen lekker pitten. Rem had als toetje een bananasplit genomen. Hij dacht dat er witte chocoladarasp op het ijs zat, maar dit bleek gewoon geraspte kaas te zijn! Wat een combi, maar goed, Rem bikt alles :-) Morgenvroeg vertrekken we naar het Djieng Plateau. Daarna rijden we door naar Yogjakarta. Tot mails!

Liefs. Remco & Helma.

dinsdag 22 september 2009

Pangandaran

Hoi,

Allereerst zoals beloofd staan onder dit bericht wat foto’s van de afgelopen dagen.

Vandaag hebben we de Green Canyon bezocht. Om de canyon te bereiken moest je een bootje huren. Omdat het (jawel hier gaan we weer) suikerfeest is en veel mensen vakantie vieren met familie is het overal erg druk. Dus ook hier waren er 100 wachtenden voor ons. Je kreeg een ticket met een nummer. Wij hadden nummer 181 en men was pas bij 103. Dit betekende dat we meer dan een uur moesten wachten. Na een tijdje kregen Patrick en Remco het idee om ons kaartje tegen betaling te ruilen met die van iemand anders. En ja hoor, voor bijna 10 euro wilde iemand wel ruilen. Kortom:eigenlijk hebben ze gewoon iemand omgekocht. Maar we konden wel meteen met de boot mee (we hadden nu nummer 107) richting Green Canyon. Het tochtje er naar toe was echt heel mooi! Na een klein kwartier kwamen we bij de Green Canyon aan en moesten we verder zwemmen. We zijn door de kloof gezwommen en soms moesten we een stukje klimmen. Uiteindelijk kwamen we bij een paar mooie watervallen uit. Ook zijn we nog van een rots gejumpt. S’ middags zijn we naar een klein wit strandje gegaan. We konden er vanaf het strand van Pangandaran met een bootje naar toe. Zo gezegd, zo gedaan, maar er waren hele hoge golven, zodat we er 20 minuten over gedaan hebben om door de branding te varen. Op een gegeven moment ging er een golf dwars door de boot heen, we waren zeiknat! Wij niet alleen, ook onze tassen! Was ik even blij met de waterdichtje zakjes van papa Theo!! Op het strand hebben we lekker in de zon geluierd. Wat heel vaag is, is dat veel Indonesiers met ons op de foto willen! Het schijnt dat ze in een Kampung (dorpje) wonen en nu met het suikerfeest vakantie vieren in eigen land en nog nooit blanke personen hebben gezien. Ze vragen soms zelfs om een telefoonnummer of emailadres. Dat gaat natuurlijk wat ver. We voelen ons soms net filmsterren, haha. Overmorgen vertrekken we naar Wonosobo. Vanuit hier is het Dieng Plateau te bezichtigen. Waarschijnlijk blijven we hier 1 nacht. Daarna rijden we door naar Yogyakarta. Omdat we wat langer op Bali willen verblijven, vliegen we net zoals Patrick en Klaartje naar Bali vanuit Yogya. We moeten dus nog een ticket regelen. Till next time!
Liefs van ons!
Hieronder nog wat foto's op weg naar de Green Canyon.

Foto's


Kampung Naga


Rijstvelden


Een van de mooie uitzichten onderweg van Bandung naar Pangandaran


Rem op een oude Vespa


COCKTAILS!!


Uit eten met Patrick en Klaartje in het restaurant in Bandung.

Waterval in Maribaya

Bij de Prahu vulkaan


Ochtendwandeling op de theeplantage in Malabar


Questhouse op de theeplantage in Malabar

maandag 21 september 2009

Malabar en Bandung

Hello!

We hebben een tijdje niet kunnen bloggen, maar hier zijn we dan weer. Dit keer vanuit Pangadaran, een plaatsje aan het strand. Een paar dagen geleden zijn we dus uit Bogor weggereden naar de theeplantage in Malabar. We reizen dus samen met Patrick en Klaartje en zij hebben een prive chauffeur. We zijn om 8 uur 's ochtends vertrokken en kwamen pas s' avonds om 7 uur aan. We hebben er zo lang over gedaan omdat het hier einde ramadan is en dus suikerfeest. Iedereen gaat dan naar familie toe om dit te vieren. Er stonden dus kilometers lange files. Tussen de middag hebben we bij een grote mall gelunchd. Klaartje kwam op het idee om sushi voor onderweg mee te nemen. Ze wees er een paar aan en gaf aan er van elk een stuk of 4 te willen hebben. Het duurde en duurde en eindelijk hadden ze alles ingepakt en moest ze omgerekend 35 euro betalen. In de auto bleek dat ze 4 porties van 10 stuks had gekregen! Bij overmaat van ramp viel de zak met sushi bij de theeplantage van het muurtje af! Kortom: dure sushi met kaviaar. In het gebied naar de theeplantage zag je duidelijk hoe heftig de aardbeving van een paar weken geleden is geweest. Overal zag je ingestorte huizen en er stonden tenten van het rode kruis voor opvang van de mensen. Eenmaal aangekomen bij het guesthouse op de theeplantage bleken wij de enigen te zijn! Na een warm douche (dachten we, was dus koud!) zijn we gaan eten bij een lokaal restaurantje. Deze ging speciaal voor ons open. Het is suikerfeest, dus eigenlijk zat ie al dicht. Na een nacht in een muf hok met koud water en 15 muggen (Die Rem overigens allemaal heeft gekild voor het slapen gaan) zijn we vroeg op gestaan om met Patrick en Klaartje een ochtendwandeling (jalan jalan) over de theeplantage te maken. Dit was een schitterend wandeling bij zonsopgang! Daarna hebben we buiten (makan dilouar) ontbeten op de veranda. Na het ontbijt zijn we naar een theefabriek gereden. Hier werd ons het proces van thee maken uitgelegd. Hierna zijn we doorgereden naar Bandung.

Na weer de hele dag gereden te hebben kwamen we dus aan in Bandung. We zijn meteen doorgereden naar Jeansstreet. De naam zegt het al: een straat vol met allerlei outletwinkeltjes. Rem heeft bij en Rambowinkel een korte camouflagebroek gekocht. Het enige hotel wat nog beschikbaar was, was het Preangerhotel. Een luxe hotel, aangezien er een roltrap inzat! Het leek wel een warenhuis. Na deze lange zit, hebben we een heerlijke (warme) douche genomen en zijn we lekker wezen eten bij de Pizzahut. Rem heeft nog een goede daad verricht, want de 2 stukken pizza die hij over had, heeft hij aan een zwerver gegeven. Het is tenslotte suikerfeest.
De volgende dag zijn we eerst naar de actieve Prahu vulkaan gegaan. We moesten via een junglepad naar de vulkaan lopen. Je zag het water gewoon borrelen (koken) en je kon met je voeten in een natuurlijk sulfurbad gaan zitten. Rems voetjes zijn nog zachter dan dat deze al waren. Al met al , was het best indrukwekkend om te zien!
Hierna zijn we doorgereden naar de warmwaterbronnen van Ciater. Dit bleek achteraf gewoon een aangelegd park te zijn met 2 zwembaden. Beetje jammer, dus na een lunch genuttigd te hebben, hebben we een 2e poging ondernomen en zijn we naar de bronnen van Maribaya gereden. Ook dit was een park, maar wel met een zeer grote natuurlijk waterval (kodak-moment). Verder was het park erg verwaarloosd. Er lag veel afval in het water, echt zonde.
Na deze belevenis zijn we naar een restaurantje gereden op een berg. Vanuit hier had je een prachtig uitzicht over Bandung. Het eten was super! Het koste maar liefst 1 miljoen rupiah! Dat is zo'n 70 euro voor 4 personen. Geen geld dus. We hadden zelfs een heerlijke cocktail! Daarna zijn we met onze tijdelijke chauffeur (de chauffeur van Patrick en Klaartje hadden we een vrije dag gegeven, zodat hij bij zijn familie kon zijn met het suikerfeest) naar zijn huis gegaan en mochten we een kijkje binnen nemen en hebben we koffie gedronken met zijn familie en gezien hoe hij leeft.

Vandaag zijn we dus weer vertrokken uit Bandung. We wilden eerst nog een vulkaan bezoeken en met bamboevlotten een meertje oversteken, maar omdat het wederom druk was op de weg, hebben we besloten om dit over te slaan. Wel zijn we nog gestopt bij een dorpje aan de weg. Hier kregen we uitleg over hoe de mensen leven. Dit was interessant om te zien.

Morgen gaan we naar de Green Canyon en 's middags naar een wit zandstrand.
Zometeen eerst lekker slapen (in ons questhouse met openluchtbadkamer!).
We zullen proberen om morgen wat foto's te plaatsen van de afgelopen dagen.

Liefs en tot gauw! Remco & Helma.

donderdag 17 september 2009

Bogor

Hallo allemaal,

Gisteren zijn we naar de botanische tuin in Bogor geweest. Hier stond toevallig nog een Nederlands stel om aan de wandeling te beginnen met een gids. Zij hadden dit al besproken in Nederland. Wij mochten meelopen van dat stel, dus dat hebben we gedaan. We hebben uitleg gekregen over allerlei bomen, planten en bloemen. Maar om nu te zeggen dat het een van de mooiste tuinen ter wereld is.... Mwah.... Maar goed, het was best interessant en die man vertelde het leuk. Verder zat er ook nog een zoologisch museum bij met allemaal opgezette dieren. Wel cool om te zien. Daarna zijn we het cenrum (Lees: drukke straat met allemaal auto’s, bussen, brommers en duizenden mensen) ingegaan om een telefoonkaart te kopen. S’ avonds bij het eten hebben we een ander Nederlands stel ontmoet. Het grappige is dat zij nog geen 300 meter bij ons vandaan wonen! Zij hebben een reis voor 2 personen met accomodaties en chaufeur geboekt. Het bleek dat zij grotendeels dezelfde route gaan doen als dat wij wilden doen. Het klikte meteen goed en nu reizen we met hen en hun prive chaufeur mee. Zij reizen alleen tot Yogyakarta en gaan vanuit daar met het vliegtuig naar Bali. Wij reizen nog een stukje door en gaan dan met de boot naar Bali. Morgen vetrekken we naar Malabar. Hier overnachten we in een questhouse op een theeplantage. Daarna reizen we door naar Bandung. Vandaag hebben we zelf een wandeling gemaakt hier in de buurt. Zie foto' s hieronder. We hebben ook nog 2 foto's bji het vorige bericht gezet. S' middags hebben we een duik genomen in het zwembad en straks gaan we weer lekker eten. Het regent en onweert hier trouwens elke dag. Bogor wordt ook wel de regenstad genoemd. Er vallen per jaar zo'n 320 onweersbuien. Till next time!

Papa Theo & mama Yvonne, we missen de sultana's niet met 3x per dag warm eten!
Papa Peter & mama Roelie, je kunt hier prachtige wandelingen maken, ook echt iets voor jullie!
Edwin, ouwe slavendrijver, straks als ik uitgerust ben en nog in het ritme van hier zal zitten, dan mag je me weer aan het werk zetten.
Selma & Bas, de kast zal vast mooi staan, jippie! Op je verjaardag zullen we hem wel zien.
Angi, beterschap!!
Wen & Camiel, verder goede vakantie gehad? Fijn dat jullie weer veilig terug zijn!
Duckies, Remco geniet nog steeds van de nasi, rijst en kip en haalt op zijn tijd een banaantje, zoals je op de foto kunt zien.

Dikke kus, Remco & Helma.








woensdag 16 september 2009

Aankomst

Hallo allemaal,

Gisteren zijn we aangekomen in Jakarta. Het was een lange zit, maar Malaysia Airlines is een goede maatschapij. Meer beenruimte, een eigen tv-scherm waar je films op kan kijken of muziek kunt luisteren en niet geheel onbelangrijk (voor Rem dan) genoeg te eten en te drinken. We kregen zelfs bier en wijn! Daar word je relaxed van! In Kuala Lumpur hadden we 3 uur overstaptijd. Dit was op zich niet veel, aangezien we al meer dan een uur op zoek moesten naar een rookruimte.....:-) Daarna nog bijna 2 uurtjes vliegen naar Jakarta. Ook tijdens deze korte vlucht kregen we weer een maaltijd met jawel 3 ferrero rochers erbij! Hier aangekomen stond er al iemand op ons te wachten en zijn we meteen uit Jakarta vertrokken naar Gadog, waar ons questhouse is. Dit dorpje ligt iets hoger en is dus ook meteen wat koeler. We hebben een ruime kamer met een prachtig uitzicht op de rijstvelden en de rivier! Het eten (3x per dag rijst of nasi) is lekker en de mensen zijn erg vriendelijk. Gisteren hebben we eerst bijgeslapen. Vanochtend ontbeten en zometeen gaan we naar Bogor. Hier schijn je een van de mooiste botanische tuinen van de wereld te hebben. Ook willen we nog een wandeling door de rijstvelden maken.
Bedankt voor jullie reacties! Erg leuk! Till next time!

Liefs, Remco & Helma.


Uitzicht vanaf ons balkon



zondag 13 september 2009

Vertrek!

Hallo,

Morgen is het zover! Dan vertrekken we voor 3,5 week naar Indonesië: Java & Bali.
We komen aan in Jakarta en gaan dan meteen door naar Bogor. Dat is een plaatsje op 2 uur rijden vanaf Jakarta en dit ligt hoger in de bergen. We hebben hier alvast 2 nachten in een questhouse geboekt. Ook worden we afgehaald van het vliegveld. Dit is toch wel zo prettig als je een lange reis achter de rug hebt. Onze tassen zijn inmiddels gepakt, dus we zijn er helemaal klaar voor! Tot in Java!

Lfs, Remco & Helma.